Öğretmenim canım mı benim?

'Öğretmenim hayatımı değiştirdi ' ' onun sayesinde öğrendim , sevdim tiyatroyu edebiyatı' sözlerini duydukça ' vayy bee' derim .

İlkokul öğretmenim dahil hepsi o kadar korkunçtu ki, onlara rağmen okumayı bırakmadığımdan dolayı ben kendimi tebrik ediyorum

İlkokulda geçen 5 senem, dikkat dağınıklığı sorunumu bildiği halde yediğim dayaklarla geçti 

Ardından Fettullah hocanın eğitim kurumlarında 'öbür tarafı' gitmeden tanıma şansına eriştim ablalar sayesinde ..

Orta ve lise öğrenimim kredili sistemin başıydı..yanlış tercihler, yönlendirmeler,100 kişilik sınıfta  derste sıkılıp örgü örmelerim ile ,çalışmadığım sınav günü öğretmeni odasına kitleyerek , tembel arkadaşlarımla öğretmenimizin arabasının yerini değiştirip 'çalındığını 'söyleyip sınavdan kaçmalarla, ve tabii dayakla geçti 

Ateist bir ressamla kavgalı, ama eğlenceli yetenek sınavına hazırlanmam ise hayatımın dönüm noktası oldu 

Üniversitede ise kaprisli soyağacı sayesinde,  yeteneğinden çok egosunun gelişmiş olduğu öğrenim görevlileri ile eğitim hayatımı tamamladım

Gelen gideni aratır sözü benim öğretmenlerim için geçerlidir benim hayatımda 

Üniversite eğitimimi tamamladıktan sonra, anaokulunda resim öğretmeni olarak görev yapmaya başldığımda ise,  yılların hıncını öğrencilerimden çıkardım. Maaşı az olmasına rağmen sevgi vererek  de eğitim olabileceğini,kimsenin şımarmayacağını,  bunca sene bu ızdırabı boşuna çektiğimi anladım 

Okul yıllarım ızdırap dolu geçse de, bildiğini sakınmadan anlatabilmek bambaşka bir sanat.

Çalıştığım her işte de eğitim koçu olarak çalıştım . Bilgi öğretmenin,  paylaşmanın keyfini ben doyasıya yaşadım . Eğitimcilerimiz de bunun keyfini yaşadıkları gün,  bizim de eğitim sistemimiz değişecek,  buna inanıyorum.

Gerçi günümüzdeki imam hatipli sistem, kız erkek ayrımlı sınıflar ile,  ideolojiler ne kadar savunulur,  beyin göçü ne kadar engellenir muamma 

"Ne de olsa öğrenen öğrenememişse,öğreten öğretememiştir" der Fransızlar...