Güvendiğin dağlara kar yağdı bende kaydım düştüm

Hayata bizi bağlayan insanlar vardır . Varlıkları bize güç verir . Hata yapsak bile bize kucak açıcak insanlardır, hiç bırakmıcaklardır öyle demişlerdir.

Bu sadece kendimize söylediğimiz koca bir yalanmış. Kurduğumuz senaryonun parçası gibi 

Hayatımızdan yaprak gibi dökülen giden insanlar. Onlar dönüp bize geldiğinde zamanla kuruyup üstüne bizim bastığımız  insanlar .

Hayat savaş alanı gibi silahsız üstelik bu daha tehlikeli değilmi?, kimden ne geliceği belli değil üstelik , hayatımızdaki herkes canlı bomba gibi geziniyor. Ne zaman patlıcakları nerden taralıcakları belli de değil. 

Ben bu sene 'can' dediğim ,beni bırakmaz dediğim, yatarken yastığıma , kalkarken aklıma koyduğum herkesden darbe yedim. 

İlk kez hayatı bencilce yaşamam gerektiğini öğrendim , 

Şu an tay tay yürüyorum hayata karşı 

Duyduklarım , yaşadıklarım cebimde yavaş yavaş kalkıyorum ayağa . Artık hayal bile kuramıyorum ben bu hayata