Manikürcü değil Yaşam Koçu..

Bir kadın için kuaför hayatın can damarlarından biridir..Hakikaten ne kadar güzelliğinize düşkünseniz, kuaförünüzün de o kadar sağlam karakterli olması gerekir. Misal fön çektiriyorsan, oje sürmek için para almayacak; Misal hep sıcak çayı olacak; Misal "ay yüzüne renk gelsin" diyerek bir allık sallayacak, ya da "hadi bir kalem çekeyim de,bir fıstık ol" diyecek. Bunlar zor değil; Eminönü'ndeki esnaf nasıl "buyur çayım var, sıcak" diyerek bağlıyorsa müşteriyi, bir kuaför de bunları yapacak.
Kadınlar zaten doğası gereği sadık varlıklar, bir de işin içine güzellik girdimi sadakat ciddi boyut değiştirip, aile kıvamına gelebiliyor.
Ben bu konuda çok şanslı olduğumu düşünüyorum,çünkü benim profil resimlerimi bile çeken bir kuaförüm var:)

Sinem ile tanışmamız tam bir tesadüf. Her mahallede olduğu gibi gidilen tek kuaförde çalışıyordu. Benim gitme sebebim ağda idi ve bir dönem hayatımı etkileyen sağlıklı yaşam planlarıma uymuyordu. O yüzden yılların değişmeyen ismi "çam sakızı" ağdayı alıp Sinem'e gittim. "Merhaba, ben Sir ağda kullanmıyorum yalnız" diyerek uzattım çam sakızı'nı! 'Arıza geldi!?' bakışını yedikten sonra, kutu kadar odaya girdim. Sinem elinde küçük piknik tüpü ve tencere ile girdi, ocağı yaktı ve tencerede ağdayı ısıtmaya koyuldu. Oda ufaktı, yanımda ocak vardı, daraldım ve Sinem beni o gün hem kendisi, hem de Sir ağda ile tanıştırdı
Tabi ki yaşadığımız maceraların bir bölümünde, ağda sırasında bayılmalarım vardı, hatta bir gün dayanamayıp,türbanlı dükkan sahibinin pardesüsünü giyip, elimde ayran ile ayılma seanslarım da olmadı değil.
Ama Sinem mecburmuş gibi hep nazlarımı çekti. Aşk hayatımda, iş hayatımda, aile sorunlarımda hep verdiği akıllar vardı. Baktım bir ara maniküre değil 'ben ne yapacağım şimdi' lere 2 simit alıp gidiyorum. Ama her sohbetin sonunda da "dur bi kakülünü düzelteyim, ojen de çıkmış,gel kalem çekelim" diyerek mis gibi uğurlardı beni ve "haber ver ne olduğunu" diyerek de nasihat ederdi.
Maceramız çok ama başlangıcımız böyleydi işte...